Open licht
Gelaagde resonantie
Ruimtelijke lijn
Beeldende reflecties
Ruimtelijke hardheid
Breekbaarheid als volwaardig beeldaspect
Zacht idee
Textiel wordt gebroken. Glas wordt verweven. Twee totaal andere “hardheden” vertonen dezelfde fragiliteit, tastbaarheid…kan frequentie zich manifesteren in materie?
De uitsluitend esthetische taal is een niet-genoeg-taal. De taal die eraan vooraf gaat is de beeldspraak, een denkbeeld, een verbeelding, een " figure of speech ", een beeldervaring. Deze beeldspraak ontstaat uit het willen benoemen van nieuwe inzichten. Benoemen is vormgeven, identificeren. Alles vanuit een overeenkomst met het reeds gekende, steeds weer, steeds weer ontdekkend, steeds weer vaststellend,
gaandeweg omdat het door mijn vingers moet.
Zo blijf ik het gekende en het ongekende breken, delen en vervoegen.
What can we do without it?
Een vraagstelling die zich opdringt. Het neerdalen in de verfijning en ontleding van grof of groots opgebouwde “ totaliteiten ” positioneert mij op een pad van intuïtief onderzoek. Als we dan toch de focus naar details kunnen brengen om hiermee een volwaardige beweging op gang te trekken dan ben ik in staat onuitputtelijk te creëren. Diverse frequenties plooien zich als vanzelf uit tot een lijn van harmonie. Dáár ligt het beslissingspunt. Dit gaat vérder dan materie. Dit gaat véél verder dan een samenvoeging van. Dit is macro en staat ongelofelijk ver van de traditionele term textielkunst.
GLASKUNST INSTALLATIEKUNST MIXED MEDIA TEXTIEL ASSEMBLAGE
- Login of registreer om te reageren